محبت، احسان، گذشت به صورت فطری در وجود انسان قرار داده شده است. این امر در کودکان به خوبی قابل مشاهده است؛
کودکان در پاکی، معصومیت و بخشندگی نمونه ای مثال زدنی هستند زیرا صفا، صداقت، صمیمیت در وجود آن‌ها دست نخورده است و هنوز آلوده نشده‌اند. او هنوز به کینه، انتقام و شکایت و... آلوده نشده است
واقعیت این است که بسیاری از ما روابط ، رفتارها و اعمال خود را با یاد خدا و نام او همراه نمی‌کنیم و طبیعی است که وقتی انسان بخواهد در فضای مادی کار غیر مادی انجام دهد، موفق نمی‌شود. ما نمی‌توانیم با محاسبات مادی فضیلت‌های اخلاقی را بسنجیم.
به همین دلیل است که اولین گام برای دست یافتن به فضایل اخلاقی و معنویت یاد خداست.
ارتباط با خدا و یاد او شاه کلید رسیدن به کمالات اخلاقی و ماوراء امور است.
بخشیدن خطای دیگران و نادیده گرفتن آن از بی توجهی، بی اعتنایی یا بی خیالی ناشی نمی‌شود و آن‌هایی که فکر می‌کنند بخشش مترادف سستی و زد و بند و مطالبه گری و... است، اشتباه می‌کنند.
بخشش واقعی از عشق خدا ریشه گرفته است و انسان با بخشش به یکی از صفات الهی مجهز می‌شود و در می‌یابد که با بخشیدن چگونه می‌تواند یک گام به انسانیت نزدیک‌تر شود
در حدیثی از پیامبر (صلی الله علیه وآله) 3 ویژگی از مکارم اخلاق آمده که یکی از آن‌ها بخشش نسبت به کسی است که به تو ظلم کرده است. 
یعنی حتی اگر کسی به تو بدی کرده است و از تو تقاضای بخشش می‌کند، او را ببخش، افرادی که به مکارم اخلاق مجهز هستند، می‌توانند کارهایی انجام دهند که از توان یک فرد عادی خارج است
یکی از دوستان شهید ابراهیم هادی نقل می کند:
از خیابان 17 شهریور عبور می کردیم. من روی موتور پشت سر ابراهیم بودم. ناگهان یک موتور سوار دیگر با سرعت از داخل کوچه وارد خیابان شد. جوان موتور سوار- که قیافه ی درستی هم نداشت- داد زد: هو! چیکار می کنی؟ همه می دانستند که او مقصر است.
من دوست داشتم ابراهیم پایین بیاید و جوابش را بدهد. ولی با لبخندی که روی لب داشت در جواب عمل زشت او گفت: سلام، خسته نباشید!
موتور سوار که جا خورده بود، کمی مکث کرد و گفت: سلام، معذرت می خوام، شرمنده.
شهید هادی به من گفت:
اگه من هم می خواستم داد بزنم و دعوا کنم، جز اینکه اعصاب و اخلاقم را به هم به ریزم هیچ کار دیگری نمی کردم.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) در جمله ای می فرمایند:
" مداراةُ الناس نصفُ الایمان و الرّفقُ به هم نصف العیش "(اصول کافی، ج 2، ص 117)
یعنی مدارا کردن با مردم نصف ایمان است و نرمی مهربانی با آنان نصف زندگی است.
امام باقر (علیه السلام) می فرمایند:
إن لکل شئ قفلا وقفل الایمان الرفق؛
هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان دوستی با مردم است (یعنی تا انسان مردم دار نشود در خانه ایمان به روی او بسته است
اگر می خواهید در میان اجتماع صاحب امتیاز باشید و افراد زیادی با شما ارتباط برقرار کنند و در بین اطرافیان محبوب باشید خوشرو باشید!
یک روان‌شناس گفت:
رابطه مستقیمی بین خوشرویی و کسب امتیازات اجتماعی
وجود دارد و افرادی که خنده رو و مثبت اندیش هستند شانس بیشتری برای
کسب و کار و موقعیت‌های اجتماعی دارند.
